GÜNÜN SOHBETİ

                              Ahiret Kardeşliği

Bu dünyaya gelirken anne ve babamızı kendimiz seçmediğimiz gibi kardeşlerimizi de kendimiz seçmedik.
Fakat Allah (c.c) yolundaki kardeşlerimizin kimler olacağını seçmek hususunda bizlere bir insiyatif verilmiştir.
Hasan-i Basri hazretleri buyurur ki:

Bizim dost ve kardeşlerimiz bize aile efradımızdan daha sevimlidir. Zira aile efradımız bizi dünyada anar fakat Allah (c.c) dostlarımız bizi mahşer yerinde ararlar.
Allah (c.c) yolunda kardeşlik birbirini yıkayan el gibidir.

Bu yolda kişiler birbirlerine sevap bakımından derece kazanabilmek için manevi merdiven olmalıdır.
Eskiden göğe çıkanlar vardı zikirden kanatlarla, şimdi de çıkanlar var betonarme kanatlarla…
~Bir Kıssa
Sarhoş adam yoldan geçmekte olan bir Allah dostunu gördü ve kendi halinden utanıp,
-Efendim, maneviyatla meşgul olmak bana ne sağlar?
dedi. Allah dostu cevap verdi:
-Evladım, sarhoş olmadan kendinden geçmeni sağlar.
Rasul-ü Ekrem (sas)
Allah ‘ın kullarından birtakım insanlar vardır ki Nebi değillerdir. Şehidde değillerdir fakat kıyamet gününde Allah (cc) katındaki makamlarından dolayı nebiler ve şehitler imrenerek bakacaklardır.
Ashab-ı Kiram…
-Bunlar kimlerdir Ya Rasulallah! dediler.
Rasulullah (sas) buyurdu ki:
-Bunlar öyle bir kavimdir ki aralarında ne akrabalık ne de bir ticaret olmaksızın sırf Allah için birbirlerini severler. Onların kıyamette yüzleri nurdur ve kendileri de nurdan birer minner üzerindedirler.
İnsanların kıyamet günü korktuklarından bunlar korkmazlar insanlar hüzünlendiklerinde bunlar hüzünlenmezler.
Rasul-ü Ekrem (sas) bir gün buyurdular ki:
Kardeşlerimizi görmeyi çok isterdim. Onları ne kadarda özledim.
buyurdu. Sahabe-i Kiram:
Biz senin kardeşlerin değil miyiz Ya Rasulullah?
dediler. Efendimiz (sas):
Sizler benim ashabımsınız, kardeşlerimiz ise henüz gelmemiş olanlardır.

Hadise-i Şerifte buyurulmuştur ki:

Yedi sınıf insan vardır ki Allah Teala (cc) onları hiçbir gölgenin bulunmadığı bir günde kendi arşının gölgesiyle gölgelendirir. Bu sınıflardan biri de birbirini Allah (cc) için seven bir araya gelişleri ve ayrılışları bu muhabbetle gerçekleşen iki kişidir.

Yunus Suresi : 62.63 ayeti celicesinde:

İyi bilinki Allah ‘ın (cc) dostlarına korku yoktur. Onlar üzülmeyeceklerde onlar ki Allah ‘a iman etmişlerdir ve takva ile korunur dururlar. Onlara dünya hayatında ahiret hayatında da müjdeler vardır.

Rasul-ü Ekrem (sas)

Bir din kardeşini Allah (cc) için sevmenin Allah ‘ın muhabbetine vesile olduğunu şöyle ifade buyurmuştur:

Bir kimse başka bir köydeki din kardeşini ziyaret etmek için yola çıktı Allah (cc) adamı gözetlemek ve denemek için onun yolu üzerinde insan suretinde bir melek vazifelendirdi. Adam meleğin yanına gelince Melek “Nereye gidiyorsun?” dedi. O zât “Şu köyde bir din kardeşim var onu görmeye gidiyorum.” cevabını verdi. Melek tekrar sordu: “O kardeşinden elde etmek istediğin bir menfaatin var mı?” Adam: “Hayır ben onu sırf Allah için seviyorum, onun için ziyaretine gidiyorum. Melek dedi ki: “Sen onuı nasıl seviyorsan Allah da seni öyle seviyor, ben bu müjdeyi vermek için Allah tarafından gönderilen bir elçiyim.”

Kardeşlikte Bâr olma.

Kardeşlikte Yôr ol.

Bir kimse, hak dostlarından cüneyd-i bağdadi ‘ye:

Bu zamanda hakiki kardeşlikler azaldı nerede o Allah için yapılan kardeşlikler… diyince:

Cüneyd-i Bağdadi hazretleri:

Eğer senin sıkıntılarına katlanacak ihtiyaçlarını giderecek birini arıyorsan bu zamanda böyle bir kardeşi bulamazsın. Ama kendisine Allah (cc) için yardım edeceğin sıkıntılarına Allah için katlanacağın bir kardeşlik istiyorsan böyleleri pek çoktur… buyurdu